HER
şeyin zamanı, ve gökler altında her işin vakti var;
2.
doğmanın vakti var, ve ölmenin vakti var; dikimin vakti var, ve dikilmiş olanı
sökmenin vakti var;
3.
öldürmenin vakti var, ve şifa vermenin vakti var; yıkmanın vakti var, ve bina
etmenin vakti var;
4.
ağlamanın vakti var, ve gülmenin vakti var; dövünmenin vakti var, ve oynamanın
vakti var;
5.
taşları atmanın vakti var, ve taşları devşirmenin vakti var; kucaklaşmanın
vakti var, ve kucaklaşmadan çekinmenin vakti var;
6.
aramanın vakti var, ve yitirmenin vakti var; saklamanın vakti var, ve atmanın
vakti var;
7.
yırtmanın vakti var, ve dikiş dikmenin vakti var; susmanın vakti var, ve
söylemenin vakti var;
8.
sevmenin vakti var, ve nefret etmenin vakti var; cengin vakti var, ve
barışıklığın vakti var.
9.
İşliyene emek çektiği işten ne kazanç var?
10.
Onunla uğraşsınlar diye âdem oğullarına Allahın verdiği zahmeti gördüm.
11.
O her şeyi vaktinde güzel yaptı; onların yüreğine de ebediyeti koydu, fakat
şöyle ki, insan Allahın yaptığı işi baştan sona kadar bulup çıkaramaz.
12.
Biliyorum ki, onlar için sevinçli olmaktan, ve ömürleri oldukça iyilik etmekten
daha iyi bir şey yoktur.
13.
Hem de her adamın yiyip içmesi, ve bütün emeğinden iyilik görmesi Allahın
vergisidir.
14.
Biliyorum ki, Allahın yaptığı her şey ebediyen olacaktır; ona bir şey
katılamaz, ve ondan bir şey eksiltilemez; ve kendi önünde korksunlar diye Allah
onu yaptı.
15.
Var olan eskidendir; ve olacak olan eskiden olmuştur; ve Allah geçmiş olanı
yine arıyor.
16.
Ve yine güneş altında gördüm ki, hakkın yerinde kötülük var; adaletin yerinde de
kötülük var.
17.
Yüreğimde dedim: Allah salihe de kötüye de hükmedecektir; çünkü orada her şey
için ve her iş için bir vakit vardır.
18.
Yüreğimde dedim: Bu iş âdem oğulları yüzündendir, Allah onları denesin, ve
kendilerinin ancak hayvan olduklarını görsünler diyedir.
19.
Çünkü âdem oğullarının başına gelen, hayvanların başına da geliyor; ve
başlarına gelen şey birdir; bu nasıl ölüyorsa, öteki de öyle ölüyor; hepsinin
bir soluğu var; ve adamın hayvana üstünlüğü yoktur; çünkü hepsi boş.
20.
Hepsi bir yere gidiyorlar; hepsi topraktandır, ve hepsi yine toprağa
dönüyorlar.
21.
Âdem oğullarının ruhu yukarıya çıktığını, ve hayvanın ruhu aşağıya yere
indiğini kim biliyor?
22.
Ve gördüm ki, adamın kendi işlerinde sevinçli olmasından daha iyi bir şey
yoktur; çünkü onun payı budur; çünkü kendisinden sonra olacak şeyi görmek için
onu kim geri getirecek?